SİBEL KOÇARSLAN ŞİİRLERİ

BİLİNMEYEN ŞAİR

Anlayamadan, farkına varamadan karşındayım
Günlerim isyan belki ama hep yanındayım
Bil ki yine senin için arkandan en çok ağlayanınım
Boş harcadığın zamanlarla, ölümcül vuruşların en çok ben farkındayım
Yoruyor artık bilemediğin amansız sensiz yalnızlıklarım
Uzun zamandır denk değil yolun yoluma
Ne yazık ki özlemediğin, bilinmeyen şairinim, düşmeyen hatırına
Tüketmedi daha zaman seni
Ama mutlaka vuracak ansızın, beklerken birilerini
Dik tutamazsın başını vururken sağa sola
Zamanı bitirdiğinde acımasızca
Kader söyler son sözünü, “Haydi gülüm, geldin yolun sonuna.”

Sibel Koçarslan

SİYAHTI DÜŞLERİM

Siyahtı düşlerim
Sevmeden seni
Siyahtı güllerim
Görmeden seni
Yakın arkadaşımdı geceler
Bilmeden seni
Kanım çekiliyordu
Düşünürken sevmeyi
Aydınlandı düşlerim
Gülümsedi yüzüm
Gerçek oldu hayallerim
İzi kaldı sevgilerin
Tanıyınca seni

Sibel Koçarslan

YILDIZLAR SÖNMESİN
Bir dünya ki örülmüş zincirlerle
İçiçe, dişdişe
Ezilirken bile bile
Kimi bizimle, kimi sizinle
Allah zeval vermesin kimsesiz yetimlere
Yıldızlar sönmesin karanlık gecelerde.

Sibel Koçarslan



TIRMANIRKEN YILDIZLARA

Sen aşılmaz yollarda
Yürüdün tek başına
Anlamadılar seni belki
Bedeldin bin gönüle
Bilemediler kıymetini
Tırmanırken yıldızlara.

Sibel Koçarslan

VAZGEÇME

Vermeyince Mevla

Ayağına kısmeti

Zor başarırsın gülmeyi

Yine de vazgeçme

Ümitleri istemeyi

Bir gün elde edince

Gül sevinçleri

Çok sevinip de

İşin sonunda

Güldürtme kendini.

Sibel Koçarslan

GİDERKEN

Hüzünlenince bir akşam
Neden olduğunu
Bilsem, bilmesem
Kalın demeyin bana
Giderken sessiz rüzgarlara
Avunmam o an
Işıltılı sözlere
Yapmacık jestlere
Kanmaz ince yüreğim
Yalan oynanan danslara
Yürürken esen imbatlarda
Kuş sürülerine dalıp
Kaçacağım karlı dağlara
Sarılacağım onlara
Beni avutsunlar diye.

Sibel Koçarslan